ၾကြက္တစ္ေကာင္ေျပာေသာ ဥေပကၡာတရား၏ အက်ဳိးဆက္
ၾကြက္ဟာ အက္ကြဲေနတဲ့ အုတ္နံရံ ၾကားကေန လယ္သမား လင္မယား၊
အထုပ္တစ္ထုပ္ ေျဖေနတာကို စိတ္၀င္တစား ၾကည့္ေနေလရဲ႕။
အထဲမွာ ဘာမုန္႔မ်ား ပါေလမလဲလို႔ စိတ္ထဲက ေမွ်ာ္တလင့္လင့္နဲ႔ ၾကည့္ေနတယ္။
ဒါေပမယ့္ သူ စိတ္ပ်က္စြာ ျမင္ေတြ႕လုိက္ရတာက ႂကြက္ေထာင္ေခ်ာက္ တစ္ခု။
လယ္သမားႀကီးဟာ အိမ္ထဲက တစ္ေနရာမွာ သြားခ်ထားလိုက္တယ္။
အဲဒါကို ျမင္လိုက္တဲ့ ႂကြက္ဟာ အားရပါးရေအာ္ၿပီး လယ္ကြင္းထဲ ေျပးထြက္သြားတယ္။
အားလံုးကို သိေစခ်င္လို႔ အသိေပးတဲ့သေဘာေပါ႔။
"အိမ္ထဲမွာ ႂကြက္ေထာင္ေခ်ာက္ တစ္ခု ရွွိတယ္ဗ်ဳိ႕၊ "
"အိမ္ထဲမွာ ႂကြက္ေထာင္ေခ်ာက္ တစ္ခု ရွွိတယ္ဗ်ဳိ႕။ "
"အိမ္ထဲမွာ ႂကြက္ေထာင္ေခ်ာက္ တစ္ခု ရွွိတယ္ဗ်ဳိ႕၊ "
ေျမႀကီးကို ေျခေထာက္နဲ႔ ယက္ၿပီး အစာရွာေနတဲ့ ၾကက္ဖႀကီးက ေခါင္းေမာ္ၾကည့္ၿပီး
စိတ္ပ်က္တဲ့ ေလသံနဲ႔ေျပာလုိက္တယ္။
"ေအာ္ ... ကိုႂကြက္ရယ္၊ မင္းအတြက္ေတာ့ ေသတြင္းပဲလို႔ ငါေျပာလို႔ရပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ ငါ႔အတြက္ေတာ့ အလကားပါ။ ဘာမွ မဟုတ္တဲ့ကိစၥနဲ႔ ငါ႔ေခါင္းလာမ႐ႈပ္နဲ႔ကြာ။"
ႂကြက္က ၀က္ဘက္ကို လွည့္ၿပီး
"အိမ္ထဲမွာ ႂကြက္ေထာင္ေခ်ာက္ တစ္ခု ရွိတယ္ဗ်။" လို႔ ေျပာလုိက္တယ္။
၀က္က က႐ုဏာသက္တဲ့ မ်က္ႏွာေပးနဲ႔ ၾကည့္ၿပီး ေျပာလိုက္တာက
"အေတာ္ေလးကို စိတ္မေကာင္းပါဘူးဗ်ာ။ တကယ္ေတာ့ က်ေနာ္အေနနဲ႔ ခင္ဗ်ားကိုဆုေတာင္းေပ႐ံုက လြဲလို႔
ဘာမွ မလုပ္ေပးႏုိင္ပါဘူး။ ေသခ်ာတာတစ္ခုက ခင္ဗ်ားအတြက္ က်ေနာ္ အျမဲ ဆုေတာင္းေပးေနပါတယ္။"
ႂကြက္က ႏြားဘက္ လွည့္ၿပီး အိမ္ထဲမွာ ႂကြက္ေထာင္ေခ်ာက္ ရွိတဲ့ အေၾကာင္း ထပ္ေျပာလုိက္တယ္။
ႏြားက "၀ိုး ... ၀မ္းနည္းပါတယ္ဗ်ာ။ ဒါေပမယ့္ က်ေနာ့္ ႏွာေခါင္းကုိေတာ့ ညႇပ္စရာ အေၾကာင္း မရွိဘူးေလ။" လို႔ ျပန္ေျပာလိုက္တယ္။
ဒီလုိနဲ႔ ႂကြက္ဟာ စိတ္ပ်က္အားငယ္စြာနဲ႔ ေခါင္းငိုက္စိုက္ၿပီး အိမ္ထဲကို ျပန္၀င္လာခဲ့တယ္။
ေအာ္ ... လယ္သမားႀကီးရဲ႕ ႂကြက္ေထာင္ေခ်ာက္ကို ငါ တစ္ေကာင္တည္း ရင္ဆိုင္ရေတာ့မွာ ပါလား။
တစ္ညေတာ့ ေျဗာင္း ဆိုတဲ့ အသံက အိမ္ထဲမွာ အေတာ္ေလး ညံသြားတယ္။
အေကာင္ တစ္ေကာင္ေကာင္ကို ညႇပ္မိလို႔ ႂကြက္ေထာင္ေခ်ာက္က ျမည္တဲ့ အသံလိုပဲ။
လယ္သမားရဲ႕ မိန္းမက ဘာအေကာင္မ်ား မိသလဲလို႔ သိခ်င္ေဇာနဲ႔ ႂကြက္ေထာင္ေခ်ာက္ ရွိတဲ့ဆီ အတင္းကို ေျပးသြားတယ္။
အေမွာင္ထဲမွာ ဆိုေတာ့ အၿမီး ညပ္လို႔ ေဒါသ တေခ်ာင္းေခ်ာင္း ထြက္ေနတဲ့ ေႁမြကို မျမင္လိုက္မိဘူး။
အဲဒီေတာ့ အမ်ဳိးသမီးရဲ႕ ေျခေထာက္ကို ေႁမြေပါက္ခံလုိက္ရေတာ့တယ္။
ေဆးကုသဖို႔အတြက္ လယ္သမားႀကီးဟာ သူ႔မိန္းမကို ေဆး႐ံု အျမန္ပို႔လိုက္ရတယ္။
အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ ေႁမြဆိပ္ေၾကာင့္ အမ်ဳိးသမီးႀကီး အဖ်ားေတြ တက္ေနတယ္။
အဖ်ားတက္ေနတဲ့ လူနာကို အားရွိသြားေအာင္ လတ္ဆတ္တဲ့ ၾကက္စြတ္ျပဳပ္ လုပ္တိုက္ရတယ္ ဆိုတာ လူတိုင္း သိႏွင့္ၿပီးသားပါ။
ဒါနဲ႔ လယ္သမားႀကီးဟာ ၾကက္စြတ္ျပဳပ္ လုပ္ဖို႔ လယ္ကြင္းထဲကို ဓါးတစ္ေခ်ာင္းနဲ႔ ဆင္းသြားေလရဲ႕။
ဒါေပမယ့္ အမ်ဳိးသမီးႀကီးရဲ႕ ကိုယ္ပူရွိန္ဟာ မက်ဘဲ တက္ျမဲ တက္ေနေလရဲ႕။
အိမ္နီးနားခ်င္းေတြ၊ သူငယ္ခ်င္းေတြက လူနာလာေမးရင္း ေနေကာင္းေစဖို႔ နည္းလမ္းေကာင္းေတြ လာၿပီး ေဆြးေႏြးေပးၾကတယ္။
တေနကုန္ပဲ ဆိုပါေတာ့။ သူတို႔ေတြကို ေကၽြးဖို႔ ေမြးဖို႔ ၀က္သားကို ေဖာ္ရေတာ့တယ္။
ေနာက္ဆံုးေတာ့ အမ်ဳိးသမီးႀကီး ဘယ္လိုမွ မသက္သာႏုိင္ဘဲ ကြယ္လြန္သြားရွာတယ္။ နာေရးမွာ လူအေတာ္မ်ားမ်ား အသုဘ႐ွဳ လာၾကတယ္။ လာသမွ်လူေတြကို ဧည့္ခံဖို႔ လယ္သမားႀကီး ခမ်ာ ေလာက္ငွေအာင္ အမဲသားဟင္းကို စီစဥ္ရေတာ့တယ္။
ကိုႂကြက္ကေတာ့ ျဖစ္သမွ် အားလံုးကို အက္ကြဲေနတဲ့ အုတ္နံရံၾကားကေန စိတ္ေသာကႀကီးစြာနဲ႔ပဲ ၾကည့္ေနမိေတာ့တယ္။
*******************ooo*****************ooo***********************
စာေရးသူ၏ အေတြးအျမင္
ေနာင္တစ္ခ်ိန္ လူတစ္ဦးတစ္ေယာက္က ျပႆနာနဲ႔ ရင္ဆိုင္ေနရတဲ့အခါ ငါနဲ႔ မဆုိင္ပါဘူးလို႔ ေတြးလိုက္မိရင္ သတိရပါ။
က်ေနာ္တို႔ထဲက တစ္ေယာက္ေယာက္ဟာ ၿခိမ္းေျခာက္ ခံေနရၿပီ ဆုိရင္
အဲဒီ အႏၲရာယ္ဟာ က်ေနာ္တို႔ အားလံုးအေပၚ က်ေရာက္လာတာပဲ။ တျခားသူူေတြ အေပၚမွာ မ်က္စိေဒါက္ေထာက္ၿပီး
ဂ႐ုတစိုက္ ရွိသင့္သလို တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္လည္း အားေပးၿပီး အစြမ္းကုန္ ကူညီတတ္ဖို႔ လိုပါတယ္။ ဒါကေတာ့ ေတာင္အာဖရိက ကႏိုဘယ္လ္ဆုရွင္ ဘုန္းေတာ္ၾကီး ဒက္စ္မြန္တူးတူးရဲ႕ စကားပါ။
အထုပ္တစ္ထုပ္ ေျဖေနတာကို စိတ္၀င္တစား ၾကည့္ေနေလရဲ႕။
အထဲမွာ ဘာမုန္႔မ်ား ပါေလမလဲလို႔ စိတ္ထဲက ေမွ်ာ္တလင့္လင့္နဲ႔ ၾကည့္ေနတယ္။
ဒါေပမယ့္ သူ စိတ္ပ်က္စြာ ျမင္ေတြ႕လုိက္ရတာက ႂကြက္ေထာင္ေခ်ာက္ တစ္ခု။
လယ္သမားႀကီးဟာ အိမ္ထဲက တစ္ေနရာမွာ သြားခ်ထားလိုက္တယ္။
အဲဒါကို ျမင္လိုက္တဲ့ ႂကြက္ဟာ အားရပါးရေအာ္ၿပီး လယ္ကြင္းထဲ ေျပးထြက္သြားတယ္။
အားလံုးကို သိေစခ်င္လို႔ အသိေပးတဲ့သေဘာေပါ႔။
"အိမ္ထဲမွာ ႂကြက္ေထာင္ေခ်ာက္ တစ္ခု ရွွိတယ္ဗ်ဳိ႕၊ "
"အိမ္ထဲမွာ ႂကြက္ေထာင္ေခ်ာက္ တစ္ခု ရွွိတယ္ဗ်ဳိ႕။ "
"အိမ္ထဲမွာ ႂကြက္ေထာင္ေခ်ာက္ တစ္ခု ရွွိတယ္ဗ်ဳိ႕၊ "
ေျမႀကီးကို ေျခေထာက္နဲ႔ ယက္ၿပီး အစာရွာေနတဲ့ ၾကက္ဖႀကီးက ေခါင္းေမာ္ၾကည့္ၿပီး
စိတ္ပ်က္တဲ့ ေလသံနဲ႔ေျပာလုိက္တယ္။
"ေအာ္ ... ကိုႂကြက္ရယ္၊ မင္းအတြက္ေတာ့ ေသတြင္းပဲလို႔ ငါေျပာလို႔ရပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ ငါ႔အတြက္ေတာ့ အလကားပါ။ ဘာမွ မဟုတ္တဲ့ကိစၥနဲ႔ ငါ႔ေခါင္းလာမ႐ႈပ္နဲ႔ကြာ။"
ႂကြက္က ၀က္ဘက္ကို လွည့္ၿပီး
"အိမ္ထဲမွာ ႂကြက္ေထာင္ေခ်ာက္ တစ္ခု ရွိတယ္ဗ်။" လို႔ ေျပာလုိက္တယ္။
၀က္က က႐ုဏာသက္တဲ့ မ်က္ႏွာေပးနဲ႔ ၾကည့္ၿပီး ေျပာလိုက္တာက
"အေတာ္ေလးကို စိတ္မေကာင္းပါဘူးဗ်ာ။ တကယ္ေတာ့ က်ေနာ္အေနနဲ႔ ခင္ဗ်ားကိုဆုေတာင္းေပ႐ံုက လြဲလို႔
ဘာမွ မလုပ္ေပးႏုိင္ပါဘူး။ ေသခ်ာတာတစ္ခုက ခင္ဗ်ားအတြက္ က်ေနာ္ အျမဲ ဆုေတာင္းေပးေနပါတယ္။"
ႂကြက္က ႏြားဘက္ လွည့္ၿပီး အိမ္ထဲမွာ ႂကြက္ေထာင္ေခ်ာက္ ရွိတဲ့ အေၾကာင္း ထပ္ေျပာလုိက္တယ္။
ႏြားက "၀ိုး ... ၀မ္းနည္းပါတယ္ဗ်ာ။ ဒါေပမယ့္ က်ေနာ့္ ႏွာေခါင္းကုိေတာ့ ညႇပ္စရာ အေၾကာင္း မရွိဘူးေလ။" လို႔ ျပန္ေျပာလိုက္တယ္။
ဒီလုိနဲ႔ ႂကြက္ဟာ စိတ္ပ်က္အားငယ္စြာနဲ႔ ေခါင္းငိုက္စိုက္ၿပီး အိမ္ထဲကို ျပန္၀င္လာခဲ့တယ္။
ေအာ္ ... လယ္သမားႀကီးရဲ႕ ႂကြက္ေထာင္ေခ်ာက္ကို ငါ တစ္ေကာင္တည္း ရင္ဆိုင္ရေတာ့မွာ ပါလား။
တစ္ညေတာ့ ေျဗာင္း ဆိုတဲ့ အသံက အိမ္ထဲမွာ အေတာ္ေလး ညံသြားတယ္။
အေကာင္ တစ္ေကာင္ေကာင္ကို ညႇပ္မိလို႔ ႂကြက္ေထာင္ေခ်ာက္က ျမည္တဲ့ အသံလိုပဲ။
လယ္သမားရဲ႕ မိန္းမက ဘာအေကာင္မ်ား မိသလဲလို႔ သိခ်င္ေဇာနဲ႔ ႂကြက္ေထာင္ေခ်ာက္ ရွိတဲ့ဆီ အတင္းကို ေျပးသြားတယ္။
အေမွာင္ထဲမွာ ဆိုေတာ့ အၿမီး ညပ္လို႔ ေဒါသ တေခ်ာင္းေခ်ာင္း ထြက္ေနတဲ့ ေႁမြကို မျမင္လိုက္မိဘူး။
အဲဒီေတာ့ အမ်ဳိးသမီးရဲ႕ ေျခေထာက္ကို ေႁမြေပါက္ခံလုိက္ရေတာ့တယ္။
ေဆးကုသဖို႔အတြက္ လယ္သမားႀကီးဟာ သူ႔မိန္းမကို ေဆး႐ံု အျမန္ပို႔လိုက္ရတယ္။
အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ ေႁမြဆိပ္ေၾကာင့္ အမ်ဳိးသမီးႀကီး အဖ်ားေတြ တက္ေနတယ္။
အဖ်ားတက္ေနတဲ့ လူနာကို အားရွိသြားေအာင္ လတ္ဆတ္တဲ့ ၾကက္စြတ္ျပဳပ္ လုပ္တိုက္ရတယ္ ဆိုတာ လူတိုင္း သိႏွင့္ၿပီးသားပါ။
ဒါနဲ႔ လယ္သမားႀကီးဟာ ၾကက္စြတ္ျပဳပ္ လုပ္ဖို႔ လယ္ကြင္းထဲကို ဓါးတစ္ေခ်ာင္းနဲ႔ ဆင္းသြားေလရဲ႕။
ဒါေပမယ့္ အမ်ဳိးသမီးႀကီးရဲ႕ ကိုယ္ပူရွိန္ဟာ မက်ဘဲ တက္ျမဲ တက္ေနေလရဲ႕။
အိမ္နီးနားခ်င္းေတြ၊ သူငယ္ခ်င္းေတြက လူနာလာေမးရင္း ေနေကာင္းေစဖို႔ နည္းလမ္းေကာင္းေတြ လာၿပီး ေဆြးေႏြးေပးၾကတယ္။
တေနကုန္ပဲ ဆိုပါေတာ့။ သူတို႔ေတြကို ေကၽြးဖို႔ ေမြးဖို႔ ၀က္သားကို ေဖာ္ရေတာ့တယ္။
ေနာက္ဆံုးေတာ့ အမ်ဳိးသမီးႀကီး ဘယ္လိုမွ မသက္သာႏုိင္ဘဲ ကြယ္လြန္သြားရွာတယ္။ နာေရးမွာ လူအေတာ္မ်ားမ်ား အသုဘ႐ွဳ လာၾကတယ္။ လာသမွ်လူေတြကို ဧည့္ခံဖို႔ လယ္သမားႀကီး ခမ်ာ ေလာက္ငွေအာင္ အမဲသားဟင္းကို စီစဥ္ရေတာ့တယ္။
ကိုႂကြက္ကေတာ့ ျဖစ္သမွ် အားလံုးကို အက္ကြဲေနတဲ့ အုတ္နံရံၾကားကေန စိတ္ေသာကႀကီးစြာနဲ႔ပဲ ၾကည့္ေနမိေတာ့တယ္။
*******************ooo*****************ooo***********************
စာေရးသူ၏ အေတြးအျမင္
ေနာင္တစ္ခ်ိန္ လူတစ္ဦးတစ္ေယာက္က ျပႆနာနဲ႔ ရင္ဆိုင္ေနရတဲ့အခါ ငါနဲ႔ မဆုိင္ပါဘူးလို႔ ေတြးလိုက္မိရင္ သတိရပါ။
က်ေနာ္တို႔ထဲက တစ္ေယာက္ေယာက္ဟာ ၿခိမ္းေျခာက္ ခံေနရၿပီ ဆုိရင္
အဲဒီ အႏၲရာယ္ဟာ က်ေနာ္တို႔ အားလံုးအေပၚ က်ေရာက္လာတာပဲ။ တျခားသူူေတြ အေပၚမွာ မ်က္စိေဒါက္ေထာက္ၿပီး
ဂ႐ုတစိုက္ ရွိသင့္သလို တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္လည္း အားေပးၿပီး အစြမ္းကုန္ ကူညီတတ္ဖို႔ လိုပါတယ္။ ဒါကေတာ့ ေတာင္အာဖရိက ကႏိုဘယ္လ္ဆုရွင္ ဘုန္းေတာ္ၾကီး ဒက္စ္မြန္တူးတူးရဲ႕ စကားပါ။
"က်ေနာ္တို႔ အားလံုးဟာ ဘ၀လို႔ ေခၚတဲ့ ခရီးစဥ္ထဲက
တစ္ေဖာင္တည္းစီး ခရီးသြားေဖာ္ခ်င္း အတူတူပါ"
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------
အိမ္ေဝးသူ (KZ)
0 comments:
Post a Comment