ေလျပည္ညွင္းေတြ တိုက္ခတ္တိုင္းမွာ
စကားတစ္ခြန္းၾကားမိတယ္
မင္း.....ခ်စ္တာ
ဘယ္သူ ့ကိုလဲတဲ့...................???
အိပ္စက္တိုင္း
ငါ႕..ကိုတစ္စံုတစ္ေယာက္က ေမးတယ္
အထီးက်န္ဆန္မွဳေတြ
မင္း.....
ဘယ္အခ်ိန္ထိသိမ္းဆည္းထားမွာလဲတဲ့.......???
ငါ့..လုပ္ရပ္တိုင္းကို
တစ္စံုတစ္ေယာက္က
ရယ္ေမာေနတယ္....
မင္း......လုပ္ေနတာအမွားေတြၾကၤီးပဲတဲ့.........!!!
ငါလား.....
ဘာမွငါမသိဘူး.............
သိလည္းမသိခ်င္ဘူး....
နားလည္း မလည္ေတာ႕ဘူး။
ရိုးရိုးေလးပါ......
ငါ.......မေပ်ာ္ဘူး
တကယ္လည္း.....လံုး၀မေပ်ာ္ဘူး
ေပ်ာ္ေအာင္လုပ္ေပးႏုိင္တဲ႕သူလည္း
ငါ့ကမၻာမွာ....မရွိဘူး
တစ္ခါတစ္ခါ......ငတ္မြတ္ေနတယ္
တစ္ခါတစ္ခါ......နာၾကည္းေနတယ္
တစ္ခါတစ္ခါ.....အရမ္းလြမ္းတယ္....
ဒါေပမယ့္
ဒါေတြပာာ..မေန ့ကတည္း
မိွဳတက္သြားတဲ ့...ေပါင္မုန္တစ္ခ်ပ္လိုပါပဲ...
ခံစားေပးခ်င္တဲ႕သူ.....မရွိ
နားလည္ေပးႏိုင္တဲ႕သူ....မရွိ
မွ်ေ၀ေပးႏိုင္တဲ႕သူ.....မရွိ
မရွိျခင္းမ်ားစြာနဲ ့ေနသားက်ေနတဲ့
ငါ့....ဘ၀ေပါ့............။
ငယ္ပါေသးတယ္....ကေလးရယ္
မင္း...ေလာကဓံကို ခံႏိုင္ရည္မရွိေသးဘူးလို ့
ဘာေၾကာင့္မ်ား....
ဘယ္သူကမွ...ႏွစ္သိမ္႕ေပးႏိုင္စြမ္း မရွိၾကတာလဲ..........???
ဆံုးရွုံးမွဳဆိုတာ....ဘာလဲ.???
ငါ....နားမလည္ဘူး
နားလည္း...မလည္ခ်င္ေတာ့ဘူး.....
ဘာကိုမွနားမလည္တဲ့....ငါ႕ကိုယ္....ငါပဲ....
ဒဏ္ခတ္လိုက္ေတာ့မယ္......
ခ်စ္ခြင့္ရွိလုိ ့မ်ား....ခ်စ္ေနခြင့္ရေသးခဲ့ရင္...
အခ်စ္ဆိုတဲ႕...ၾကင္နာမွုတစ္မွ်င္က်န္ေနေသးရင္
ငါ႕ကို.....ၾကင္နာမွဳလက္နဲ႕
ကမ္းလင့္ခြင့္ကိုေပးပါေတာ့.....လို ့......!!!
ေရးသားသူ- အိမ္ေဝးသူ (KZ)
