ရုန္းကန္ပ်ံသန္းလိုစိတ္ႏွင့္အတူ

တစ္ခါတုန္းက ပင္လယ္ထဲက ကြ်န္းေလးတစ္ကြ်န္းအေပၚက သစ္ပင္ၾကီးတစ္ပင္ေပၚမွာ
ေနထုိင္ေနၾကတဲ့ ငွက္အေဖ ၾကီးတစ္ေကာင္နဲ႔ ငွက္သားေလးႏွစ္ေကာင္ ရွိခဲ့ပါတယ္။ ငွက္သားေလးႏွစ္ေကာင္ကေတာ့ ေကာင္းစြာ မပ်ံတတ္ေသးတဲ့ အပ်ံသင္စ အရြယ္ေလးေတြ
ၿဖစ္ၾကပါတယ္။

တစ္ေန႔မွာ ျပင္းထန္တဲ့ ေလျပင္းမုန္တုိင္းတစ္ခု ဒီကြ်န္းပတ္၀န္းက်င္ကို က်ေရာက္လာေတာ့မယ္
ဆိုတာကို ငွက္အေဖၾကီးက ငွက္တို႔သဘာ၀အရ သိလာခဲ့ပါတယ္။ အဲ့ဒါေၾကာင့္ သူဟာ ယခုေနထိုင္ေနၾကတဲ့ ကြ်န္းဟာ အဲဒီ က်ေရာက္လာေတာ့မယ့္ ေလၿပင္းမုန္တိုင္းဒဏ္ကို ခံႏိုင္ရည္ရွိမယ္မထင္လို႔ ဒီကြ်န္းထက္ ပိုၾကီးၿပီး သစ္ပင္ေတြေပါမ်ားၿပီး ေလၿပင္းဒဏ္ကို
 ပိုခံႏိုင္မယ့္ ကြ်န္းၾကီးတခုကို အၿမန္ဆံုးရွာေဖြၿပီး ေၿပာင္းေရႊ ႔ဖို႔ ဆံုးၿဖတ္လိုက္ပါတယ္။

အဲဒီ ပိုလံုၿခဳံစိတ္ခ်ရမယ့္ ကြ်န္းၾကီးတစ္ခုကို တစ္ကိုယ္တည္း ပင္လယ္ထဲကိုလွည့္ပတ္ပ်ံသန္းရင္း
အေ၀းတစ္ေနရာမွာ ရွာေဖြ ေတြ႔ရွိခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီေနာက္ မေရွးမေႏွာင္းမွာပဲ အပ်ံမတတ္ေသးတဲ့ မိမိသားငယ္နွစ္ေကာင္ကို သူဟာ အဲဒီကြ်န္းၾကီးကို ေၿပာင္းေရႊ ႔သယ္ေဆာင္တဲ့ အလုပ္ကို စတင္ပါေတာ့တယ္။ ဆိုခဲ့တဲ့အတိုင္း သားႏွစ္ေကာင္ဟာ အပံ်မတတ္ၾကေသးေတာ့
အေဖငွက္ၾကီးနဲ ့ယွဥ္တြဲၿပီး သူတုိ႔ကိုယ္တိုင္ မပ်ံႏိုင္ေသးပါဘူး။

ေနာက္ၿပီး ပင္လယ္ေပၚကေန ပ်ံသန္းၾကရမွာၿဖစ္တာမို႔လို႔လည္း အႏၱရာယ္က မ်ားလွပါတယ္။ အေ၀းၾကီးကိုလည္း ပ်ံသန္းရမွာ ၿဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီေတာ့ ငွက္အေဖၾကီးအေနနဲ႔  သားႏွစ္ေကာင္ကို တစ္ေကာင္ၿပိီးတစ္ေကာင္ တလွည့္စီ သူ့ေျခေထာက္နဲ႔ ကုပ္ၿပီး သယ္ေဆာင္သြားဖို႔ကလြဲလို႔ တျခားနည္း မရွိရွာပါဘူး။


ဒါေၾကာင့္ ပထမဦးစြာ အခ်စ္ပိုမိတဲ့သားအငယ္ကို စတင္ၿပီး ေျခနဲ႔ကုပ္လို႔ အလွမ္းက်ယ္တဲ့
ပင္လယ္ခရီးကို စတင္ ပ်ံသန္းခဲ့ပါတယ္။ အေတာ္ေ၀းတဲ့ခရီးျဖစ္ျပီး တစ္ကိုယ္တည္း
လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ပ်ံသန္းရတာ မဟုတ္ေတာ့ လမ္းခရီးမွာ ေမာပန္းသလို အိပ္ငိုက္သလို
ၿဖစ္လာပါတယ္။ အဲဒါနဲ့ သားငယ္နဲ႔ စကားစျမည္ေလးေျပာလိုက္ရရင္ အိပ္ငိုက္ေလးေျပစိမ့္ေသာငွာ
 သူဗိုက္ေအာက္က ေျခနဲ႔ကုပ္သယ္လာတဲ့သားငယ္ကို ခုလို ေျပာပါတယ္။

ငွက္အေဖၾကီး။    ။     ။  "သားငယ္တုိ႔ကို ေဖေဖဟာ ဒီအရြယ္အထိ ေန႔စဥ္ရက္ဆက္ ပင္ပင္ပန္းပန္း
                                     အစာရွာေကြ်းခဲ့တယ္ေနာ္။ အခုလည္းသားငယ္တုိ႔ အႏၱရာယ္ 
                                     မက်ေရာက္ေစဖို႔ ေဖေဖသားငယ္ကို အခုလို သယ္ေဆာင္ၿပီး

                                     အေ၀းၾကီးကို ပို႔ေပးဖို႔ ပင္ပင္ပန္းပန္း ပံ်သန္းေနရတယ္ေနာ္။ အဲဒီေတာ့ 
                                     တစ္ေန႔ ေဖေဖ အသက္ၾကီးလို႔ စာရွာမထြက္နုိင္တဲ့အခါက်ရင္ 
                                     အခုေဖေဖသားငယ္တို႔ကို ေန႔စဥ္အစာရွာေကြ်းသလိုမ်ား
                                     သားငယ္ေလးက ေဖေဖ့ကို အစာၿပန္ရွာေကြ်းမွာလား ဆိုတာေ
                                     ေဖေဖသိခ်င္လွတယ္"

ငွက္သားငယ္။    ။     ။  "အိုေဖေဖရယ္ ေမးမွေမးတတ္ပေလတယ္။ ဒီေလာက္သားတို႔အေပၚမွာ
                                     ဂရုတစိုက္ ေစာင့္ေရွာက္ရွာေဖြေကြ်းေမြးတဲ့ အေဖကို သားငယ္က ဘာလို့ၿပန္ၿပီး 
                                     အစာရွာမေကြ်းနုိင္ရမွာလဲ။ စိတ္ခ်ပါေဖေဖ၊ အဲဒီအခါက်ရင္ 
                                     သားငယ္က ေဖ့ေဖ့ကိုတလွည့္ အစာရွာေကြ်းမွာပါ"

လို႔ ခ်စ္စဖြယ္အသံေလးနဲ့ၿပန္လည္ေၿဖၾကားသတဲ့။

ငွက္ငယ္ေလးရဲ့ အဲဒီအေၿဖစကားကို ၾကားလိုက္ရတဲ့အခါမွာ ငွက္အေဖၾကီးဟာ အေတာ့္ကို ၀မ္းသာေပ်ာ္ရႊင္လိုက္မိပါတယ္။ အေမာေလးေတြလည္း ေၿပသင့္သေလာက္ ေၿပသြားတယ္ေပါ့ေလ။
ဒါနဲ႔ပဲ မေရာက္ႏိုင္ေသးတဲ့ ပ်ံသန္းမႈကို ဆက္လုပ္ေနရၿပန္တာေပ့ါ။ အဲဒီလိုပ်ံသန္းေနရင္းနဲ႔ပဲ ငွက္အေဖၾကီးဟာ အင္မတန္ ေမာပန္းႏြမ္းႏြယ္လာၿပန္ပါတယ္။
ႏွစ္ကိုယ္စာအတြက္ မ,ခ်ီပ်ံသန္းေနရတာ မဟုတ္ပါလားဗ်ာ။ အဲဒိီအခါမွာေတာ့ သူဟာေတာ္ေတာ္ကို မခံမရပ္နိုင္ၿဖစ္လာပါတယ္။ ပ်ံသန္းရင္းနဲ႔ တျဖည္းျဖည္း ေအာက္ကိုနိမ့္က်လာပါတယ္။ မၾကာခင္မွာပင္လယ္ထဲကိုထိုးက်ဖို့ေလာက္အထိ အေျခအေနက ဆိုးလာပါၿပီ။
သားငယ္ေလးကိုၿပဳတ္မက်ေအာင္ ေၿခနဲ႔ကုပ္ထားရတာကလည္း အရမ္းကိုေလးလာပါၿပီ။
မ်က္လံုးေတြလည္း ၿပာခ်င္လာပါၿပီ။

အဲဒီအခ်ိန္မွာ သူသိလာတာက သူ႔သားငယ္ေလးကို ဆက္ၿပီးကုပ္ထားမယ္ဆိုရင္
သူတို႔နွစ္ေကာင္စလံုးဟာ ပင္လယ္ထဲကိုက်ပီး ႏွစ္ေကာင္စလံုး အသက္ဆံုးရေတာ့မယ္ဆိုတာကို ၀မ္းနည္းစြာ နားလည္လိုက္ပါၿပီ။ အဲဒီအတြက္သူဟာ နွစ္ေကာင္ေသဆံုးဖို႔ထက္ တစ္ေကာင္တည္းသာ အသက္အဆံုးခံရတာက သဘာ၀က်တာမို႔လို႔ သူကုပ္မ,လာခဲ့တဲ့ ခ်စ္လွစြာေသာ သားငယ္ေလးကို ပင္လယ္တြင္းကို လႊြတ္ခ်လိုက္ရပါေတာ့တယ္။ အဲဒီလိုလႊတ္ခ်လိုက္ေတာ့မွပဲ
သူဟာ တကိုယ္စာအေလးခ်ိန္နဲ႔မို႔လို့ ရွိသမွ်အားေလးနဲ႔ အားတင္းပ်ံသန္းၿပီး သူတုိ႔ မူလေနထုိင္ေနတဲ့ကြ်န္းက သားအၾကီးဆီကို ၿပန္ေရာက္လာခဲ့ပါတယ္။ ခဏအနားယူ အားေမြးၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ ဒီသားအၾကီးကိုလည္းခုနက သားငယ္ကိုသယ္မ,သလိုပဲ
ေၿခနွစ္ဖက္နဲ႔ ကုပ္မၿပီး ပင္လယ္ကိုၿဖတ္ၿပီး ပ်ံသန္းရၿပန္ပါတယ္။


လမ္းမွာ ခုနကလိုပဲ ငိုက္ၿမည္းသလိုၿဖစ္လာတာ ေမာပန္းသလို ၿဖစ္လာေတာ့ သားအၾကီးကို သားငယ္ကိုေမးတဲ့ေမးခြန္းကို ေမးမိၿပန္ပါတယ္။ အဲဒီအခါမွာေတာ့ သူ့သားအၾကီးငွက္ကေလးဟာ သူလံုး၀မေမွ်ာ္လင့္ထားတဲ့ အေၿဖကို ခုလိုေပးခဲ့ပါတယ္။


ငွက္သားၾကီး။    ။     ။  "ေဖေဖ သားတို႔ကိုရွာေကြ်းခဲ့တာ အခုလို သယ္မၿပီး ေဘးလြတ္ရာကို 
                                   ပို႔ေပးတာေတြအတြက္ သား ေက်းဇူးတင္လွပါတယ္ေဖေဖ။ 
                                   ဒါေပမယ့္ ေဖေဖရယ္၊သားေၿဖမယ့္ အေၿဖအတြက္

                                   ေဖေဖ သားကို စိတ္ဆိုးခ်င္လည္း ဆိုးပါေတာ့။ ကိုယ့္ေက်းဇူးရွင္ေဖေဖ့ကို 
                                   သားစိတ္ထဲကမပါဘဲ မညာပါရေစနဲ႔ ေဖေဖရယ္။ သားကိုစိတ္ဆိုးလို႔ 
                                   မုန္းသြားလို့ ေဖေဖ လႊတ္ခ်ခ်င္လည္း လႊတ္ခ်ၿပီး ေဖေဖသာ

                                   အႏၱရာယ္ကင္းတဲ့ ေနရာကို  ေရာက္ေအာင္ၾကိဳးစားျပီး ပံ်ပါေလေတာ့။

                                   သားကိုလႊတ္ခ်မွာကို စိုးရိမ္စိတ္နဲ႔ေတာ့ၿဖင့္ ကိုယ့္မိဘေက်းဇူးရွင္ကို သား 
                                   မလိမ္မညာပါရေစနဲ႔။ ေဖေဖ့ေမးခြန္းအတြက္ သားရင္ထဲက 
                                   အမွန္အတုိင္းေၿဖရမယ့္အေၿဖကေတာ့...အခုေဖေဖဟာ မိဘ ၿဖစ္တာေၾကာင့္ 

                                   သားကို ရွာဖြေကြ်းေမြးေစာင့္ေရွာက္ခဲ့တယ္။ ေဘးလြတ္ရာကိုလည္း 
                                   အပင္ပန္းခံသယ္ေဆာင္ ပ်ံသန္းေနတယ္။ အဲဒီလိုပါပဲေဖေဖ

                                   တစ္ေန့မွာ အခုေဖေဖ သားအေပၚေက်ပြန္စြာထမ္းေဆာင္ေနတဲ့ 
                                   တာ၀န္မ်ိဳးကိုသားအေနနဲ႔ သားရဲ့ရင္ေသြး သားသမီးေတြအေပၚမွာ 
                                   တာ၀န္ေက်ေအာင္ ထမ္းေဆာင္ရမွာၿဖစ္ပါတယ္။

                                   ဒါေၾကာင့္မို႔ ေဖ့ေဖ့ကိုသားအစာရွာမေကြ်းနုိင္ပါဘူးေဖေဖ"

အဲဒီလို မေမွ်ာ္လင့္တဲ့အေၿဖကို ရုတ္တစ္ရက္ၾကားလိုက္ရတဲ့ ငွက္အေဖၾကီးဟာ အလြန္ပင္ စိတ္ႏွလံုးေက်ကြဲစြာနဲ႔ မ်က္လံုးေတြမိုက္ကနဲၿဖစ္ၿပီး ပံ်သန္းဖို႔ အားေတာင္ ရုတ္တစ္ရက္ ကုန္ဆံုးသြားသလို ၿဖစ္ခဲ့ရပါတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္လည္း သူတုိ့ဟာပင္လယ္ထဲကို ရုတ္တစ္ရက္ ထိုးဆင္းေတာ့မလို ၿဖစ္သြားပါတယ္။

အဲဒီ အခိုက္အတန္႔ကေလးမွာပဲ ငွက္အေဖၾကီးဟာ မေမွ်ာ္လင့္ပဲ တုန့့္ၿပန္မႈတစ္ခုကို သတိထားမိလိုက္ပါတယ္။ အဲဒါကေတာ့ သူလက္နဲ႔ ကုပ္ခ်ီထားတဲ့ သားၾကီးဟာ 
ရွိသမွ်ခြန္အားနဲ႔ အေတာင္ပံကိုၿဖန့္ၿပီး တဖ်တ္ဖ်တ္ခတ္ေနတယ္ ဆိုတာပါပဲ။


သူတုိ႔ေအာက္ကို နိမ့္က်လာရာကေန ရွိေနတဲ့အၿမင့္မွာ ရပ္တန႔္ေနပါၿပီ။ သူ႔သားၾကီး ငွက္ကေလးဟာ အစြမ္းကုန္ ေတာင္ပံကိုခတ္ရင္း သားအဖနွစ္ေယာက္ ပင္လယ္ထဲထိုးမက်ေအာင္ ရုန္းကန္ေနပါတယ္။
အဲဒီေမွ်ာ္လင့္မထားတဲ့ တုန္႔ျပန္မႈ ကူညီ ရုန္းကန္မႈေၾကာင့္ ၀မ္းသာအားရၿဖစ္သြားတဲ့ ငွက္အေဖၾကီးဟာ
အလြန္ကို အားတက္သြားပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ခ်က္ခ်င္း သတိၿပန္၀င္ၿပီး သူကိုယ္တုိင္လည္း အေတာင္ပံကို
အစြမ္းကုန္ခတ္လို႔ ေနာက္ဆံုးမွာ လိုရာပန္းတုိင္ၿဖစ္တဲ့ ကြ်န္းၾကီးဆီကို အႏၱရာယ္ကင္းစြာ
 ေရာက္ရွိသြားၾကပါတယ္။

အေမာအပန္းေၿပတဲ့အခါမွာေတာ့ ငွက္အေဖၾကီးဟာ အၿမင္မွန္တစ္ခုကိုရလာခဲ့ပါတယ္။
အကယ္၍သာ သားအငယ္ဟာ အေၿပာခ်ဳိေပမယ့္ ေရသာခိုတဲ့သား၊ တကယ္တမ္းမွာ မိဘနဲ႔အတူ ၀ိုင္းမရုန္းကန္ဘဲ ႏို႔စို႔ခံသားသက္သက္ မဟုတ္ဘဲ သားၾကီးလိုသာ အမွန္တရားကို သတၱိရွိရွိနဲ့ အမုန္းခံေၿပာရဲၿပီး တစ္ကယ္တမ္း အေရးၾကံဳလာတဲ့အခါမွာ ၾကံဳလာတဲ့အခက္အခဲကို မိဘနဲ့အတူ လက္ရည္တၿပင္စီး လက္ေတြ႕က်က် ခြန္အားရွိသေလာက္ ၀ိုင္း၀န္းရုန္းကန္
 ေၿဖရွင္းေပးနိုင္တဲ့ သားၾကီးမ်ိဳးသာၿဖစ္ခဲ့မယ္ဆိုရင္.....
သူ့သားငယ္ေလးကုိ ပင္လယ္ထဲကို အဘယ္အေၾကာင္းေၾကာင့္ လႊတ္ခ်လိုက္ဖို့လိုခဲ့မွာလဲလို႔သာ ေတြးမိေတာ့တယ္။

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
စာေရးသူ၏ သံုးသပ္ခ်က္။။။

တကယ္ေတာ့ လက္ေတြ႔ လူမွဳဘဝမွာ ပံုျပင္ထဲက ငွက္ သားအဖ သံုးေကာင္လို
အျဖစ္မ်ိဳးေတြ ရွိေနပါတယ္။

(၁) သာမန္ အေပၚယံ ၾကည့္မယ္ဆိုရင္ေတာ့... ငွက္သားၾကီးဟာ ကြ်န္ေတာ္တို ့လက္ခံတဲ့ သားေကာင္းမ်ိဳးပါ။ ဒါေပမယ့္ မိဘရဲ ့အခက္အခဲ ဝန္တာေတြကို ဝိုင္းဝန္း ေျဖရွင္းေဆာင္ရြက္ေပးတဲ့ သားသမီးမ်ိဳး ဘယ္ေလာက္ရွိပါသလဲ???

(၂) မိဘကို စကားခ်ိဳခ်ိဳေလးေတြ ေျပာျပီး အေခ်ာင္ခို မိဘရဲ႕အခက္အခဲအတြက္ ရုန္းကန္လိုစိတ္ မရွိတဲ့ သား၊သမီးမ်ိဳး ဘယ္ေလာက္ရွိပါသလဲ???

(၃) မိဘ ဘက္ကို ၾကည့္ရင္...တကယ္ အသက္နဲ ့ရင္ဆိုင္လာတဲ့ အခါ မိမိ သားသမီးရဲ ့အသက္ကို စြန္ ့လႊတ္ရတာမ်ိဳးေတြ ရွိတတ္ပါတယ္။ အဲဒါကိုေရာ...ကြ်န္ေတာ္တို ့အျပစ္တင္သင့္ပါသလား???

(၄) ဘာေၾကာင့္ ငွက္အေဖၾကီးက သားငယ္ကို လႊတ္ခ်ခဲ့ပါသလဲ....???

(၅) သားအငယ္ရဲ ့အေလးခ်ိန္ေၾကာင့္ သူပါ ေရာျပီး ပင္လယ္ထဲ ထိုးက်မွာကို စိုးရိမ္တယ္ဆိုတာ 
      မွန္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူ႔မွာ ေနာက္ထပ္ သားတစ္ေယာက္ အသက္ရွင္လ်က္ က်န္ေသးတဲ့ 
      အတြက္ လက္ရွိၾကံဳလာတဲ့ အခက္အခဲကို  အေကာင္းဆံုး ေျဖရွင္းတာလို ့
      ကြ်န္ေတာ္တို ့နားလည္ေပးႏိုင္ပါသလား???

(၆) ငွက္ အေဖၾကီး အတြက္ သားငယ္ ကို လႊတ္မခ်ဘဲ...ႏွစ္ေယာက္စလံုး အသက္ရွင္ႏိုင္မယ့္  
      တျခား ေရြးခ်ယ္ခြင့္ေရာ ရွိႏိုင္ပါသလား???

(၇) သားၾကီးဟာ အေတာင္ပံစံုလို ့ဖခင္နဲ ့အတူ ရုန္းကန္ႏိုင္ျပီး သားငယ္ကေတာ့ ငယ္လြန္းျပီး 
      ပ်ံသန္းနိုင္စြမ္း မရွိလို ့ မပ်ံသန္းခဲ့တာပါလို ့ကြ်န္ေတာ္တို ့ေစာဒက တက္လို႔ရႏိုင္ပါသလား???

(၈) သားငယ္ငွက္ကေလးက သူ ့ဖခင္ ငွက္ၾကီးကို ေျပာခဲ့တာေတြက မွားတယ္လို ့ယူဆပါသလား???

(၉) သားငယ္လို ခြန္အားျဖည့္ေပးႏိုင္ျပီး ခ်ိဳသာတဲ့ စကားမ်ိဳးနဲ ့သားၾကီးလို ရုန္းကန္လိုစိတ္ေလးလည္း 
      ရွိမယ္ဆိုရင္ေရာ???

မိမိရဲ ့မိဘကို ခ်ိဳသာေသာ စကားမ်ိဳးနဲ ့ေက်နပ္ျပီး ခြန္အားျဖစ္ေစမယ္။ ျပီးေတာ့ အဲဒီ ခ်ိဳသာၾကည္ေအးေသာ စကားေနာက္မွာ (Action) အလုပ္က ေနာက္ဆက္တြဲ အျဖစ္မ်ိဳးနဲ ့လိုက္ပါႏိုင္ရင္ ကြ်န္ေတာ္တို ့ဟာ ငွက္သားငယ္၊သားၾကီးတို႔ထက္ အရည္အခ်င္း ျပည့္ဝသူမ်ား ျဖစ္ၾကမွာ မလြဲေသခ်ာ အမွန္ပင္ ျဖစ္ပါတယ္။
ကြ်န္ေတာ္တို ့ပတ္ဝန္းက်င္မွာ ရွိတဲ့ သားသမီးတိုင္း မိဘရဲ ့အခက္အခဲကို အေျပာသက္သက္မဟုတ္ဘဲ လက္ေတြ႔က်က် ကူညီပံ့ပိုးသူမ်ား(ကြ်န္ေတာ္အပါအဝင္) 
ျဖစ္ပါေစလို႔ ေလးေလးနက္နက္ ဆုမြန္ေကာင္းေတာင္းလိုက္ပါသည္။

ေရးသားသူ- အိမ္ေဝးသူ (KZ)